Prošla je tačno trideset i jedna godina od stravičnog pokolja muslimanskih snaga nad srpskim civilima u selu Žuberin u opštini Nevesinje.
Mitrovdan je u Nevesinju najsvetiji dan. Dva puta se Nevesinje uspješno branilo od višestruko brojnijeg neprijatelja. U dve Mitrovdanske ofanzive 1992. i 1994. poginula su 64 hrabra borca. Svetom arhijerejskom liturgijom, lomljenjem slavskog kolača, pomenom i polaganjem cvijeća na spomen obilježja u Nevesinju su obilježene Mitrovdanske bitke, Dan opštine Nevesinje i krsna slava Opštinske boračke organizacije.
Sveti Dimitrije se sa posebnim poštovanjem obilježava u Nevesinju, a 8. novembar je datum za koji su vezane najsvetlije stranice istorije ovog kraja. Nevesinjcima su ostale u sjećanju mitrovdanske ofanzive iz 1992. i 1994. godine kada su pripadnici Nevesinjske brigade pokazali nesvakidašnje junaštvo i hrabrost i odbranili narod i teritoriju. Hrabri srpski borci obesmislili su planove muslimanskih agresora i spriječili genocid koje su neprijatelji pokušali da počine nad nevinim civilima. Grad je odbranjen a srpska vojska je dala lekciju svima kako se časno bori i brani o čemu svjedoči i činjenica da na suprotnoj stranije nije bila nijedna civilna žrtva.
Sa druge strane, muslimanski vojnici, ti vječiti gubitnici na bojnom polju i dobro poznate kukavice, po ustaljenom običaju svoju snagu su iskazali nad nevinim srpskim civilima - nepokretnim staricama, slabovidim i bolesnim ljudima. Muslimanske jedinice tada su pucale i po sanitetskom vozilu, ubile ranjenika i ranile medicinsku sestru a potom je meta napada bilo selo Žuberin, smješteno u opštini Nevesinje. Izvršili su 11. novembra 1994. napad na selo udaljeno kilometrima od borbenih linija u kojem nije bilo nikakvih borbenih dejstava prilikom čega su mačetama i hladnim oružjem poubijali sve što su zatekli.
Selo koje je do pre rata brojalo 40 duša zbrisano je u trenu a bezumnici i krvoloci nisu štedeli baš nikoga. Sve žrtve su bile starije dobi i ubijene su klanjem i masakriranjem i to nakon stravičnih tortura. Ubijeni su Mara Čabrilo (73), Darinka Čabrilo (66), Miroslav Čabrilo (55), Radojka Puhalo (72), Savo Rul (48), Lazo Čabrilo (81), Kosa Čabrilo (82) i Mila Čabrilo. Selo je do temelja spaljeno a sva pokretna imovina je opljačkana i uništena. Muslimanski civili - žene i maloljetnici iz susjednih muslimanskih sela su takođe aktivno učestvovali u ovom zločinu. Sva stoka, seno i sve dragocenosti su opljačkane i odnešene u muslimanska sela. Preko trideset civila - žena i djece srpske nacionalnosti je zarobljeno, zlostavljano i mučeno a muslimanski ekstremisti su imali u planu da ih pogube i masakriraju. Samo brzom akcijom pripadnika VRS spriječen je još veći masakr i zarobljeni civili su spašeni. Preživjeli Srbi su svjedočili da su zarobljenima stavljali nož pod grlo i prijetili silovanjem i klanjem. Među napadačima prepoznali su i komšije iz susjednih sela sa kojima su odrasli i išli u škole. Među njima je najviše bilo muslimana, mještana sela Žulja, koji su još 1992. uzeli oružje u ruke i krenuli u pokolj srpskih civila. Ovo zloglasno selo dalo je najviše ratnih zločinaca a mnogi i danas slobodno šetaju Bosnom i Hercegovinom spremajući možda neki novi juriš na srpska sela.
Selo je stradalo i tokom Drugog svjetskog rata (1941-1945) kada su prve komšije muslimani, integrisani u fašističke jedinice, počinile teške zločine. Muslimani iz sela Žulja su se i u Drugom svjetskom ratu pokazali kao koljači i ubice koji su počinili teška zlodjela nad srpskom nejači. Besomučno su civile bacali u jame a žene i djevojčice silovali. Pet decenija kasnije - počinioci isti, žrtve iste!
Nevesinje je svo vrijeme rata bilo "grad spasa" koje je u svoje okrilje primilo desetine hiljada izbjeglica prognanih iz Konjica, Mostara i drugih dijelova Hercegovine. Ipak, mnoga sela i sam grad su bili meta napada muslimanskih fanatika svo vrijeme rata a već na Vidovdan 28. juna 1992. počinjen je jedan od težih zločina na ovim prostorima.
Prema podacima udruženja žrtava, sa području opštine Nevesinje je ubijeno stradalo 540 lica srpske nacionalnosti. Najmlađa registrovana žrtva je imala 8, a najstarija 92 godine. Među žrtvama muslimanske agresije na Nevesinje je bio veliki broj žena, starih i nemoćnih osoba kao i šestoro djece. Ubijena je i žena u poodmakloj trudnoći. Prvi napadi agresora na Nevesinje započinju još u proljeće i leto 1992. sa ubistvima srpskih civila. Mnoga srpska sela u kojima nije bilo nikakvih ratnih dejstava postaju poprište bezumnih razaranja i ratnih zločina a pripadnici tzv. Armije BiH u svojim krvavim pohodima nisu štedeli baš nikoga! Žrtve su nabijane na kolac, bacane u Neretvu, odsecane su im glave, ruke, noge a posmrtni ostaci mnogih civila do danas nisu pronađeni.
Uprkos brojnim dokazima i izjavama svedoka, za stravične zločine nad srpskim stanovništvom u Nevesinju do danas niko od pripadnika tzv. Armije BiH nije procesuiran niti osuđen! Sud i Tužilaštvo BiH ignorišu i zataškavaju ove strašne zločine nanoseći tako porodicama žrtava još veću bol i patnju.
Коментари
Постави коментар