BUJAKOVINA KOD FOČE: STARE I NEMOĆNE SU MASAKRIRALI I ŽIVE SPALJIVALI - ZLOČIN NAD SRBIMA O KOJEM SE ĆUTI

 

Prošle su trideset i dve godine od masakra nad srpskim civilima u mestu Bujakovina, opština Foča. Vojnici muslimanske tzv. Armije BiH počinili su niz teških ratnih zločina nad civilnim stanovništvom u fočanskom kraju a rane porodica ubijenih do danas nisu zarasle. U želji da etnički očiste Podrinje od Srba, muslimanski vojnici su bez milosti ubijali žene, devojke, trudnice, nemoćne starce a nisu bila pošteđena čak ni deca! 

Stotine podrinjskih sela i zaselaka popaljeno je, demolirano i napadnuto tokom surove agresije muslimanske vojske a jedno od njih je i maleno selo Bujakovina. Selo pripada rejonu Mrežice (MZ Miljevina). Dana 22. juna 1992. u ranim jutarnjim časovima, naoružani muslimanski vojnici napali su srpski zaselak i poubijali civile samo zato što su bili "pogrešne" vere i nacije. Tom im komšije Bošnjaci nisu mogli oprostiti. Nevine žrtve, njih petnaestoro, masakrirani su sekirama, noževima i maljevima. U neke je nakon zverskog iživljavanja i pucano vatrenim oružjem. Najmlađa žrtva je imala 18 godina, a najstarija 90 godina. 

Zločin su izvršili bošnjački vojnici, pripadnici diverzantskog odreda iz Vučeva. Riječ je o fočansko-gatačkoj brigadi pod komandom IOG Goražde Armije BiH. Oni su izvršili napad na srpski zaseok ne poštedevši tog dana nikoga. Zapaljeno je 25 kuća a među žrtvama je bilo nepokretnih, slepih i bolesnih ljudi. Civili su ubijeni tako što su prvo mučeni pa ubijeni hladnim oružjem, sekirom i maljem. Neki su živi zapaljeni u svojim kućama a drugi su pronađeni sa prerezanim vratom. Zločin je jedino preživjela Milka Vučetić koju su vojnici pokušali da zlostavljaju. Ona je ispričala kako su napadači ubili njenog svekra Jovu Vučetića /72/ koji je bio slep. Ubijeni su i njeni rođaci Milan Vučetić /68/ i Milan Vučetić /82/ kojem je bila odsečena glava koja je bila nabodena na kolac. Aleksa Elez /60/ duševno bolesna osoba, ubijen je masakriranjem nakon čega je zapaljen. Najmlađa žrtva bio je dečak Milisav Govedarica /18/, učenik srednje škole u Foči.  

Tog dana ubijeni su: Dušan Kalajdžić (1920), Joka Kalajdžić (1925), Milisav  Govedarica (1974), Ilija Govedarica (1919), Ilinka Govedarica (1924), Jovo Vučetić (1920), Milka Vučetić (1924), Milan Vučetić (1910), Vidosava Bjelović (1914), Aleksa Elez (1932), Radovan Đajić, Momir Kulić...

Imena ubijenih meštana Bujakovine uklesana su na spomen obeležju koje je postavljeno na novoizgrađenom Hramu Svete Trojice u Osijama kod Kalinovika. Hram je izgrađen u spomen na 64 mučki ubijenih srpskih civila sa područja Osija i drugih sela oko Kalinovika. Tu su upisana i imena pobijenih meštana Bujakovine koja je bliža Kalinoviku nego Foči.  

- U Bujakovini su pobili moje stare roditelje - oca Dušana i majku Joku, te strica i strinu, pa ih bacili u jednu jamu, sahranili smo ih tek nakon godinu dana - ispričao je 2008. Božo Kalajdžić dodajući da bi mu zbog izgradnje hrama srce rado zapevalo ali da rane za najmilijima još nisu zarasle. 

Bošnjački i srpski mediji navode kako je par sati nakon pokolja u Bujakovini počinjen i zločin u selu Gudelj (opština Foča) gde je ubijeno šestoro bošnjačkih civila, među kojima su bili članovi ugledne porodice Reko. Ovaj zločin postao je poznat domaćoj ali i svetskoj javnosti upravo zbog Amira Reke, u čiju čast su snimljeni i brojni filmovi, emisije, te ispisani brojni novinski članci. Ovaj čovek ostao je upamćen po humanosti i po tome što je spasio srpske civile u selu Bučje kod Goražda koje su bošnjački vojnici hteli da ih istrebe tokom planskog, sistematskog zatiranja svega srpskog na tom području. O Bujakovini se nažalost nije čulo ni u domaćoj javnosti a  vlasti RS ne obeležavaju godišnjicu ovog nemilog, strašnog događaja.

U Foči je nedvomisleno počinjen genocid nad srpskim stanovništvom prilikom čega gde je na okrutan način ubijeno 646 građana. Na širem području fočanske regije je ubijeno 2250 Srba, među kojima veliki broj žena i dece. Više desetina sela i zaseoka je do temelja spaljeno, pravoslavne crkve i groblja potpuno su demolirani i oskrnavljeni a veliki broj kuća i društvenih objekata u vlasništvu Srba je porušeno. Zato je Foča za mnoge građane do danas ostala simbol razaranja i terora. O obimu zločina svedoče i centralni spomenik u gradu koji je podignut u čast nevinih žrtava, kao i gradska spomen soba gde se mogu videti fotografije žrtava muslimanskog terora. Posebno potresnu činjenicu predstavljaju fotografije ubijene dece što samo svedoči da muslimanski vojnici baš nikoga nisu štedeli tokom agresije na Foču.

Pre samo tri dana Fočom su paradirale nekakve bošnjačke organizacije optužujući srpski narod za navodne zločine. Fočaci to vide kao provokaciju i pokušaj da se prikriju zverstva muslimanskih vojnika nad srpskim civilima u opštini Foča. Milovan je imao sreću da preživi 1992. godinu i te aktivnosti vidi kao nastavak zločinačke politike Alije Izetbegovića - Vidio sam žene muslimanke da šetaju Fočom, prozivaju Srbe, namjere im nisu čiste, došli su da provociraju porodice srpskih žrtava, znamo da sva bošnjačka udruženja podržavaju masakre Armije BiH nad srpskim življem. Ta udruženja sve rade da održe tenzije, muslimanski vojnici su silovali srpske žene, djevojke i djevojčice...čak i curice od 10, 11 godina...u napadima na srpska sela su učestvovali osim muškaraca, i veliki broj muslimanskih žena čak i maloljetnici, ništa to nije slučajno. Ko zna koliko su srpske nejači, muževi, očevi  i sinovi tih muslimanki pobili 1992. godine. One treba da se izvinu srpskom narodu za Jošanicu, Jabuku, Bujakovinu, Miljevinu, Papratnu Njivu pa tek onda da im se dozvoli da dođu ovdje u grad koji su rušili i opljačkali. Znamo da su ta udruženja pružila podršku osumnjičenima za zločine Jošanici kojima se sudi...kako ih nije stid onih djevojka srpskih koje su muslimani silovali i vezivali za drvo, ili male Danke od dvije godine koju su zaklali. Dićićemo spomenik maloj Danki i silovanim Srpkinjama u centru Foče pa će htjele to ili ne morati sve one da gledaju šta su radili i svojih ruku djelo kad dođu sljedeći put u Foču."

U zločinu nad meštanima Bujakovine učestvovali su pripadnici muslimanskih oružanih formacija iz susednog sela: Idriz Divović, Murat Muslim, Began Žiga, Selim Begović, Muhamed Šehović, Ibro Spaho, Selim Hodža i mnogi drugi. 

Za masakr u selu Bujakovina, kao ni za ostale zločine počinjene u opštini Foča do danas niko nije odgovarao. Uprkos brojnim dokazima i iskazima preživelih svedoka, Tužilaštvo i Sud BiH su ostali nemi na ove tragične događaje. Ono što je još tragičnije jeste činjenica da se ovaj zločin čak ni ne spominje, niti se održava zvanična komemoracija.

Izvor: Milivoje Ivanišević - "Masovni zločini 1992-1995

            Glas Srpske

            Marko Kovač "Teški zločin ABIH nad srpskim narodom"